అది 2004 సంవత్సరం.మా క్లాస్ టీచర్ అందరినీ 5 రూపాయలు తెచ్చుకోమంది. కానీ ఎందుకు అనేది చెప్పలేదు. మేము తలా ఒక కారణం అనుకుంటున్నాము. ఒకడు ఏదో పుస్తకం కోసం అంటే, ఇంకొకరు ఎవరికో డోనేషన్ ఇవ్వడానికి అని అలా రకరకాలుగా ఉహించేసుకున్నాం. ఇంట్లో నాన్నని అడిగితే 5 రూపాయల నోటు చేతిలో పెట్టి, అదనంగా ఇంకో 2 రూపాయలు ఇచ్చాడు. ఇంకేముంది రెట్టింపు ఆనందంతో స్కూలు బస్సెక్కి స్కూలు కి వెళ్ళాను. అంతా మామూలుగానే జరుగుతుంది. ఇంతలో 10 గంటలు అవుతుంది అనగా ఒక సార్ వచ్చి అందరినీ లైన్ లో రమ్మన్నారు. ఆయన చెప్పగానే పుస్తకాలు ఎక్కడివక్కడే వదిలేసి వెళ్లిపోయాం. వచ్చిన సార్ మమ్మల్ని బస్ ఎక్కమన్నాడు. ఎక్కగానే పక్క బస్సులో ఉన్న సీనియర్ లీక్ చేసాడు మనల్ని సినిమాకి తీసుకెళ్తున్నారురా అని. ఇంకేముంది సినిమా అనే ఆలోచనకే మా అందరి ఆనందానికి అవధుల్లేవు. మాలో ఎక్కువమంది చిరంజీవి సినిమాకే అనుకుంటున్నాము. థియేటర్ కి వెళ్ళేదాక మాకు తెలియని విషయం ఏమిటంటే మేము వెళ్ళేది తెలుగులోకి డబ్బింగ్ అయిన ఇంగ్లీష్ సినిమాకి అని. కొంచెం నిరాశపడినా తర్వాత స్నేహితులందరితో సినిమా అనే సంతోషంలో ఆ నిరాశ ఎంతోసేపు ఉండలేదు. సినిమా మొదలైంది. మేమందరం నోర్లు వెళ్ళ