My Inner Sanctum.

అది 2004 సంవత్సరం.మా క్లాస్ టీచర్ అందరినీ 5 రూపాయలు తెచ్చుకోమంది. కానీ ఎందుకు అనేది చెప్పలేదు. మేము తలా ఒక కారణం అనుకుంటున్నాము. ఒకడు ఏదో పుస్తకం కోసం అంటే, ఇంకొకరు ఎవరికో డోనేషన్ ఇవ్వడానికి అని అలా రకరకాలుగా ఉహించేసుకున్నాం. ఇంట్లో నాన్నని అడిగితే 5 రూపాయల నోటు చేతిలో పెట్టి, అదనంగా ఇంకో 2 రూపాయలు ఇచ్చాడు. ఇంకేముంది రెట్టింపు ఆనందంతో స్కూలు బస్సెక్కి స్కూలు కి వెళ్ళాను. అంతా మామూలుగానే జరుగుతుంది. ఇంతలో 10 గంటలు అవుతుంది అనగా ఒక సార్ వచ్చి అందరినీ లైన్ లో రమ్మన్నారు. ఆయన చెప్పగానే పుస్తకాలు ఎక్కడివక్కడే వదిలేసి వెళ్లిపోయాం. వచ్చిన సార్ మమ్మల్ని బస్ ఎక్కమన్నాడు. ఎక్కగానే పక్క బస్సులో ఉన్న సీనియర్ లీక్ చేసాడు మనల్ని సినిమాకి తీసుకెళ్తున్నారురా అని. ఇంకేముంది సినిమా అనే ఆలోచనకే మా అందరి ఆనందానికి అవధుల్లేవు. మాలో ఎక్కువమంది చిరంజీవి సినిమాకే అనుకుంటున్నాము. థియేటర్ కి వెళ్ళేదాక మాకు తెలియని విషయం ఏమిటంటే మేము వెళ్ళేది తెలుగులోకి డబ్బింగ్ అయిన ఇంగ్లీష్ సినిమాకి అని. కొంచెం నిరాశపడినా తర్వాత స్నేహితులందరితో సినిమా అనే సంతోషంలో ఆ నిరాశ ఎంతోసేపు ఉండలేదు. సినిమా మొదలైంది. మేమందరం నోర్లు వెళ్ళ

                                     మనిషిగా పుట్టినందుకు, సమాజంలో ఒకడిగా ఆ సమాజపు నియమాలకు లోబడై జీవించడం అనేది తప్పనసరి అయిన విషయం. కొన్ని నియమాలు తప్పనిసరిగా పాటించాల్సినవి కాబట్టి పాటిస్తాం, మరికొన్ని మనకు తెలియకుండానే అందరూ పాటిస్తున్నారని అనుసరించేస్తాం. ప్రతి ఒక్కరికి జీవితంలో చాలా సందర్భాల్లో కుటుంబం చేయలేని సాయం అవసరం అవుతుంది. ఆ సాయం సమాజం నుండి నువ్వు పొందాలంటే మనం కూడా సమాజంలో భాగమే అని ఆ సమాజంలో ఉన్నవారందరికీ ఎప్పుడూ, లేదా కనీసం అప్పుడప్పుడు అయినా గుర్తు చేస్తూ ఉండాలి.                                        తమకి నచ్చకపోయినా సమాజానికి నచ్చినట్లుగా జీవించలేక నటిస్తూ నలిగిపోయేవారు ఎంతోమంది. కనీసం సమాజంతో అవసరం లేకుండా, తనకు నచ్చినట్లు బ్రతికే స్థాయికి సమయం పడుతుంది. ఆ సమయంలో అయినా నటించక తప్పదు. అందరూ ఆ బంధనాల నుండి తప్పించుకోవాలని జీవితంలో పోరాడేవారే. అయితే కొంతమందికి కుటుంబరీత్యానో, పరిస్థితుల దృష్ట్యానో కష్టపడడం అలవాటు అయి తొందరగా సమాజాన్ని శాసించే స్థాయికి ఎదుగుతారు. కొంతమందికి ఆ స్థాయికి ఎదగాలని ఉన్నా, పరిస్థితుల ప్రభావం వలనో సరైన ప్రయత్నం లేకపోవడం వలనో అనుకున్న స్థాయ

అవినీతి, మన ప్రజల రోజువారీ జీవితాల్లో అది కూడా భాగమైపోయింది. మరీ పుస్తకంలో రాసింది రాసినట్లు ప్రతిదానిని అనుసరించడానికి ఎవరికీ సాధ్యం కావడం లేదు. సామాన్యుడికి సమయం లేదు, అధికారుల ఆశకి అంతు లేదు. ఈ రెండింటిని తృప్తి పరిచేది ఒక్క అవినీతి మాత్రమే. అన్ని సక్రమంగా ఉన్నా ఎంతో కొంత ముట్టజెప్పాల్సిన పరిస్థితి ఉన్నప్పుడు ఎంతో ప్రయాస పడి అన్ని సక్రమంగా చేయాలేనే భావన సగటు సామాన్యుడిలో కూడా ఉంది. పోనీ అవినీతిని ఎదిరించి పని చేసుకుందామంటే పని జరగదు. ఫిర్యాదు చేసినా సత్వరంగా న్యాయం జరుగుతుందని నమ్మకం లేదు.  వీటన్నింటి వలన అవినీతి అనేది అన్ని చోట్లా పెరిగిపోతుంది. ఒకరిద్దరు నీతిగా పనిచేస్తున్నా ఆ ఒకరిద్దరంటే మిగిలిన అధికారులకి భయం పెరిగిపోయి, మిగిలిన వారందరూ వారికి వ్యతిరేకం అయిపోయి పని చేయడం కష్టతరం చేసేస్తారు. ఇలా కష్టాలు ఎదురైనప్పుడు తమ ముందుండేవి రెండే దారులు. ఒకటి తాము నమ్ముకున్న సిద్ధాంతాలకు అనుగుణంగా పని చేయలేక ఉద్యోగం మానేయడం, లేదా నచ్చకపోయినా సిద్ధాంతాలను పక్కనబెట్టి అవినీతి మార్గాన్ని ఎంచుకోవడం. మొదటిది అందరూ చేయలేరు. తన మీద ఆధారపడి ఉన్న కుటుంబాన్ని పోషించాల్సిన భాద్యత వారిపై ఉంటుంది. ఈ